لوکس و لاکچری همیشه با تلویزیون

از گذشته های دور تلویزیون جایگاه خاصی در پر کردن اوقات فراغت همگان دارد. حتی با وجود گسترش اینترنت و حضور گوشی های هوشمند، تلویزیون ها هم با جدیدترین تکنولوژی ها همچنان جایگاه خاص و ویژه خود را حفظ کرده است.
در دهه 1970 یکی از خدمات لوکس در فرودگاه ها، صندلی های تلویزیون داری (Coin-operated TV Chairs) بود که با پرداخت 25 سنت امکان تماشای برنامه های محلی به مدت 30 دقیقه را برای مسافرین منتظر درفرودگاه فراهم می کرد و مسافران می توانستند زمان تاخیر پرواز و معطلی در فرودگاه را با تماشای تلویزیون لذت بخش سازند.
اما امروزه تلویزیون در فرودگاه ها کاربردهای عمومی بسیاری دارد، که میتواند شامل پخش برنامه های تلویزیونی و تبلیغات و اطلاع رسانی فرودگاهی باشد.
جایگاه لوکس و ویژه تلویزیون در پروازها بصورت نوعی تلویزیون تعاملی (IPTV) است که در قالبی به نام سیستم IFE (In-Flight Entertainment) خود نمایی میکند.
سیستم IFE، سرگرمی موجود برای مسافران هواپیما در طول پرواز است.
اولین بار پس از جنگ جهانی دوم، IFE در قالب خدمات غذایی و نوشیدنی همراه با یک فیلم پروژکتور در طول پروازهای طولانی به مسافران ارائه شد. اما از 1985 کم کم اولین دستگاه های پخش موسیقی به همراه هدفون به هریک از مسافران داده میشد. در دهه 1990 تقاضا برای IFE بهتر، از عوامل مهم در طراحی کابین هواپیما بود و مسافران، مشتاق تماشای فیلم در صفحه نمایش داخل کابین بودند و هریک از مسافران این امکان را داشت که بدون ایجاد مزاحمت برای سایر همسفران از طریق هدفونی که به سوکت روی صندلی متصل میشد به تماشای فیلم بپردازد.
در حال حاضر، در اکثر هواپیماها، صفحه نمایش تلویزیون IFE بصورت خصوصی (seatback TV) و در پروازهای فرست کلاس، داخل کابین مسافر ارائه می شود و امکانات خاص و فراوانی به مسافر میدهد تا زمان طولانی پرواز را با تماشای فیلم های مورد علاقه خود، گوش دادن به موسیقی ، مطالعه کتاب های الکترونیک و یا خواندن مجلات و نشریات بگذراند.
به گزارش CNN برخی از شرکت های هواپیمایی تا 20 میلیون دلار در سال برای (IFE) محتوای سرگرمی های پروازی هزینه میکنند و پیش بینی می شود که در سال 2030 این رقم به 10 میلیارد دلار افزایش یابد و این درحالی است که هزینه سخت افزاری این سیستم حدود 5 میلیون دلار است.
مایکل فریدمن، تولید کننده برنامه های سرگرمی می گوید: در پرواز های طولانی، مسافرین بیش از 10 ساعت نشسته اند و فیلم های مناسب می توانند گذر زمان را برای مسافر تسریع کند.
وی میگوید شرکت های بین المللی تامین محتوا گاهی اوقات بیش از 90،000 دلار برای مجوز برای نمایش یک فیلم در یک دوره چند ماهه پرداخت می کنند.
اکنون بیش از 6،000 هواپیما در جهان از صفحه نمایش صندلی های IFE استفاده می کنند و هر ساله حدود 750 میلیون مسافر جابجا میکنند.
این اعداد، این واقعیت را مشخص می سازد که تمام زمان پرواز که مسافر روی صندلی خود و مقابل تلویزیون نشسته است، فرصت مناسبی برای تبلیغ کنندگان و صاحبان برند ها است تا از آن به عنوان یک فرصت فروش بزرگ استفاده کنند.
در این میان، شرکت های هواپیمایی بدلیل ارائه خدمات خوب به مشتری از یک طرف و درآمد زایی از طریق بستر تبلیغاتی از طرف دیگر، منفعت بسیاری می برند. همچنین مسافرین بدلیل داشتن سرگرمی های متنوع طی پرواز و صاحبان برند ها بدلیل فرصت فروش و تبلیغات، کاملا راضی هستند.
جالب این که طی نظرسنجی نشریه Sydney Morning، هفتاد و یک درصد از مردم (نظرسنجی از 1152 نفر) صفحه نمایش صندلی را به Wi-Fi ترجیح می دهند.
لازم به توضیح است که مسائل طراحی برای IFE عبارتند از ایمنی سیستم، هزینه بهره وری، قابلیت اطمینان نرم افزار، تعمیر و نگهداری سخت افزار و سازگاری کاربر.
امید است هرچه زودتر شاهد ارائه خدمات تلویزیونی و سرگرمی های طی سفر در ناوگان هواپیمایی و ریلی کشورمان باشیم و علاوه بر توسعه گردشگری مدرن به اقتصاد کشور کمک کنیم.